Berbat Bir İşin Üç Göstergesi: Yöneticiler ve Çalışanlar İçin Gerçek Bir Hikaye

Berbat Bir İşin Üç Göstergesi: Yöneticiler ve Çalışanlar İçin Gerçek Bir Hikaye

Patrick Lencioni'nin kitabı akıcı dili, gerçek vakalardan aldığı gücü ile yöneticilerin gündelik sorunlarına basit çözümleri getirirken her çalışanın da kendisini sorgulamasını sağlıyor.

 

İşyerinizdeki mutsuzluğa umut dolu bir başlangıçla son verin!

Berbat Bir işin Üç Göstergesi adlı kitabında Patrick Lencioni, tüm kademelerden çalışanların işlerindeki mutsuzlukla nasıl baş edeceklerini samimi bir öyküyle anlatıyor. İşindeki tatmin düzeyini artırmak ve mutlu olmak isteyen herkese bu kitabı öneriyorum.

 

Kitabın heyecanını kaçırmadan temel mesajı vurgulamak istiyorum. Bir çalışan ne ister? Nasıl mutlu olur?

Bu sorulara yazarın deneyimlere yansıyan yorumu şöyle:

·        Yaptığı işin değerini (müşteriye) ne değer kattığının farkında olması. (Yöneticinin her çalışana neden değerli olduğunu hissettirmesi)

·        Ölçülebilir olmak. Her çalışan yaptığı işte hangi göstergeler üzerinden ölçüldüğünü, bunların ne kadar doğru ve tutarlı olduğunu bilmesi ve kendisine bu kapsamda geri bildirim verilmesi

·        Umursanmak, anonim olmamak. Yani yönetici her çalışanı ile doğru ilişki seviyesini kurmalı, eşini, arkadaşını, önem verdiği konuları bilmeli ve dostane liderlik sergilemeli. Biraz da çalışanını görünür kılmalı. Kimse ofiste, fabrikada, iş ortamında görünmeyen adam olmayı istemez.

 

Bu yorumlara katılmamak elde değil. Dan Pink’in Drive kitabında bahsettiği motivasyon unsurları perspektifi ile düşünürsek, ilk madde aslında amaç “Purpose” ile aynı duruyor. Her çalışan inandığı bir amaç için bir kurumun parçası hisseder. Eğer bu amaç, veya kişisel anlamda bu amaca ulaşmak için kattığı değer ortada yoksa motive olamaz.

İkinci madde yine Dan Pink’in altını çizdiği “mastery” kavramına yakın. Yani her çalışan kendi konusunda uzmanlaşmak ve ilerlemek ister elbette ölçmeden ilerlemeyi adreslemek mümkün olmaz.

 

Üçüncü madde ise Dan Pink’in bahsettiği yetki kullanmak “Authority” ile örtüşmüyor zira Dan Pink yaklaşımında beyaz yaka adreslenmişken Patrick Lencioni’nin kitabındaki yorumlar her çalışan için geçerli yani daha geniş perspektifli. Zira kitabın büyük kısmı bir İtalyan restoranında geçiyor diye ip ucu verebiliriz.

Keyifle bir solukta okuyacağınıza olan inancımla.

 

Bülent Özbay